Koszenie płatów ze szczawiem alpejskim
Wiele szlaków Beskidu Żywieckiego prowadzi przez zachwycające widokami hale i polany górskie. Otwarte tereny są atrakcyjne również pod względem przyrodniczym pod warunkiem, że rzadkim roślinom i barwnym kwiatom światła nie zasłania szczaw alpejski.
Szczaw alpejski Rumex alpinus to uciążliwy chwast pastwiskowy terenów górskich. Jest to roślina z przyziemną rozetą liści, która rozrasta się na szerokość 10-30 cm. Kwiaty zebrane w gęsty kwiatostan wieńczą mocną łodygę od czerwca do sierpnia, na zimę obumierając w postaci suchych badyli wystających ponad zeschłe liście.
Szczaw alpejski dzięki swej sile przebicia i umiejętności dostosowania się do warunków niekorzystnych jest gatunkiem ekspansywnym. Wiele bogatych florystycznie siedlisk zostało wypartych przez połacie szczawiu alpejskiego, który w wyniku całkowitego zaprzestania użytkowania powierzchni, na których występuje, przesłania piękne widoki
i ujednolica w niekorzystny sposób charakter polan.
Zarastający polanę Cudzichową szczaw alpejski fot. ZPKWŚ
W ramach Projektu Life+ Beskidy dwukrotnie w ciągu roku z wybranych hal i polan górskich w Beskidzie Żywieckim zostaje usunięty szczaw alpejski. Zabieg ten wykonywany jest w dwóch terminach, pierwszy przypadający na czerwiec, przed rozpoczęciem pierwszego kwitnienia rośliny oraz we wrześniu, tak aby nie miał szans zakwitnąć ponownie. Dodatkowo we wrześniu w miejscu po usuniętym szczawiu rozsiewane są rodzime gatunki roślin, zebrane z sąsiednich polan.
Koszenie szczawiu na Hali Pawlusiej fot. ZPKWŚ
Dosiewanie rodzimych gatunków roślin na Hali Pawlusiej fot. ZPKWŚ
Zabieg ten zaraz po wykonaniu wygląda dość niekorzystnie, dlatego ważne jest, aby turyści wędrujący po szlakach w okolicy polan objętych Projektem mieli świadomość celowości tych prac. Po trzecim roku wykonywania tego zadania efekty zaczynają być widoczne, udział gatunków roślin zielnych innych niż szczaw wzrasta.
Odradzająca się murawa bliźniczkowa w miejscu wykoszenia szczawiu alpejskiego fot. ZPKWŚ